Alimenty na dziecko

Co to są alimenty, komu i od kogo przysługują?

Alimenty to świadczenia na rzecz osób fizycznych do których zobowiązane są inne osoby fizyczne i które mają charakter obligatoryjny oraz regularny. Obowiązek alimentacyjny, może wynikać z małżeństwa, pokrewieństwa lub powinnowactwa. Krewni z linii prostej (rodzice, dziadkowie, dzieci) oraz rodzeństwo zobowiązani są do wzajemnej alimentacji w przypadku, gdy osoba uprawniona do takiego świadczenia znajdzie się w potrzebie. Inaczej mówiąc, może zdarzyć się taka sytacja iż świadczenie alimentacyjne na rzecz małoletniego będzie pobierane od dziadka tego małoletniego, a nie od jednego z jego rodziców. Istnieje ponadto możliwość aby to rodzice domagali się alimentów od swoich pełnoletnich dzieci, powstały wówczas obowiązku alimentacyjnego względem rodziców jest uzależnione od szeregu przesłanek, takich jak. np. niedostatek rodziców czy możliwości zarobkowe pełnoletnich dzieci.

Wysokość świadczenia alimentacyjnego.

Ustawodawca nie określa wysokości alimentów, jednak określając wysokość dochodzonych alimentów uwzględnić należy potrzeby dziecka, oraz możliwości zarobkowe zobowiązanego. Przykładem potrzeb dziecka są np. wydatki związane edukacją (koszty podręczników, przyborów, korepetycji), koszty wyżywienia, koszty ubrań i obuwia czy koszty zakupu lekarstw. Powyższy katalog wydatków ma charakter otwarty, toteż należy indywidualnie ocenić faktyczne potrzeby uprawnionego do alimentów. czytaj dalej […]

Czym się różni rozwód od separacji?

Pojęcie rozwodu jest powszechnie znane, z pojęciem zaś separacji jest już zdecydowanie gorzej. Rozwód to nic innego jak rozwiązanie przez Sąd ważnego małżeństwa z inicjatywy jednego lub obojga małżonków. Jednak samo powództwo nie jest gwarantem tego, iż Sąd orzeknie rozwód. I tutaj pojawia się pierwsza różnica pomiędzy rozwodem a separacją, mianowicie dużo łatwiej uzyskać separację niż rozwód, dla którego należy spełnić szereg przesłanek. Pamiętać należy, iż wsród rozwodów możemy rozróżnić dwa typy, mianowicie: z orzekaniem o winie i bez orzekania o winie. W przypadku tego pierwszego Sąd orzeka o winie któregoś z małżonków, w tym drugim przypadku małżonkowie zrzekają się praw roszczeniowych w stosunku do drugiej strony. Pamiętać ponadto należy, iż Sąd zasądza nie tylko alimenty na małoletnie dzieci, ale może również zasądzić alimenty na rzecz drugiego małżonka pozostającego w niedostatku.

Separacja natomiast jest orzekana, również jak rozwód przez Sąd z inicjatywy jednego lub obojga małżonków, jednak nie rozwiązuje związku małżeńskiego. Inaczej mówiąc separacja to sądowe uregulowanie faktycznego rozłączenia małżonków, bez rozwiązywania związku małżeńskiego. Nie można zatem zawrzeć kolejnego związku małżeńskiego. W przeciwieństwie do rozwodu separacja może być rozwiązaniem tymczasowym. Może być np. etapem przejściowym do pogodzenia się małżonków lub etapem przejściowym przed rozwodem. Tak jak w przypadku rozwodu, w przypadku separacji powstaje rozdzielność majątkowa. czytaj dalej […]

Odszkodowanie a zadośćuczynienie

Czym się różni odszkodowanie od zadośćuczynienia?

Często oba pojęcia odszkodowania i zadośćuczynienia są mylone lub stosowane zamiennie. Utożsamiane są najczęściej z możliwością dochodzenia określonej kwoty pieniędzy z tytułu określonego zdarzenia. Nie mniej jednak pomimo, iż z pozoru mogą dotyczyć tego samego zdarzenia, w rzeczywistości stanowią o dwóch zupełnie różnych kwestiach.

Odszkodowanie jest pieniężną równowatością szkody majątkowej, ma charakter kompensacyjnym, jest świadczeniem należnym poszkodowanemu za wyrządzenie szkody przez podmiot który tę szkodę wyrządził, lub który ponosi za nią odpowiedzialność. Odszkodowanie ma na celu zrekompensowanie szkody majątkowej, a więc zrekomensowanie uszczerbku w dobrach lub interesach prawnie chronionych. Szkoda może dotyczyć mienia, a więc wszystkiego co należy do Poszkodowanego a nie jest bezpośrednio związane z jego osobą. Przykładem szkody na mieniu może być np. zalenie mieszkania przez sąsiada czy zniszczenie ogrodzenia przez przez robotników wykonujących prace ziemne. Drugim rodzajem szkody, jest szkoda wyrządzona na osobie, np. poprzez złamanie nogi spowodowanej poślizgnięciem się w zimie na śliskim, nieodśnieżonym chodniku.

Zadośćuczynienie zaś jest rekompensatą pieniężną szkody o charakterze niemajątkowym. Jest świadczeniem, który ma na celu złagodzenie cierpienia fizycznego, psychicznego, bólu, wszelkich dolegliwości, niedogodności, ograniczeń jakich doznał Poszkodowany. Stanowi rekompensate krzywdy na osobie Poszkodowanego w niefortunnym wypadku. Przy ustalaniu kwoty zadośćuczynienia uwzględnia się indywidualne okoliczności sprawy, a w szczególności rodzaj i rozmiar doznanych obrażeń ciała, długość i uciążliwość leczenia (np. zabiegi operacyjne, bolesność), czytaj dalej […]

Omówienie wybranych zawodów prawniczych w Polsce. Do kogo w jakiej sprawie się zwrócić?

Omówienie wybranych zawodów prawniczych w Polsce. Do kogo w jakiej sprawie się zwrócić?

Adwokat– to prawnik świadczący pomoc prawną w szczególności polegającą na udzielaniu porad prawnych, sporządzaniu opinii prawnych, opracowywaniu projektów aktów prawnych oraz występowaniu przed sądami i urzędami. Kandydat na adwokata musi ukończyć wyższe studia prawnicze, odbyć aplikację adwokacką oraz zdać egzamin adwokacki*.

Zawodem pokrewnym do adwokata jest zawód radcy prawnego. Podstawową różnicą między radcami prawnymi a adwokatami to możliwość świadczenia pomocy prawnej w stosunku pracy (którą mają radcowie), tj. np. pracy na etacie w urzędzie. Min. z tego powodu wysuwane są koncepcje połączenia radców prawnych z adwokatami w jednej wspólnej korporacji.

Radca prawny– to prawnik świadczący pomoc prawną zarówno osobom fizycznym jaki i podmiotom gospodarczym, czy jednostkom organizacyjnym. Pomoc radcy prawnego polega przede wszystkim na udzielaniu porad i konsultacji prawnych, sporządzaniu opinii prawnych oraz występowaniu przed sądami i urzędami w charakterze pełnomocnika lub obrońcy. Kandydat na radcę prawnego musi ukończyć wyższe studia prawnicze, odbyć aplikację radcowską oraz zdać egzamin radcowski*.

Czy wiesz że?
Od 1 lipca 2015r., zrównano faktycznie uprawnienia adwokatów i radców prawnych. Umożliwiono obronę w sprawach karnych również radcom prawnym. Radcowie prawni mogą występować w sprawach o przestępstwa i przestępstwa skarbowe w charakterze obrońcy**. czytaj dalej […]

Prawo dożywocia

Nieruchomości za dożywotnią opiekę.

W przypadku, gdy chcemy zabezpieczyć swoją przyszłość a jednocześnie np. darować komuś bliskiemu nieruchomość z pomocą przychodzi możliwość zawarcia umowy o dożywocie, potocznie nazywana umową dożywocia.
Jest to rodzaj umowy cywilnoprawnej, w której właściciel nieruchomości zobowiązuje się
do jej zbycia w zamian za dożywotnie utrzymanie. Prawo dożywocia jest prawem majątkowym osobistym a więc dotyczy ekonomicznego inetresu uprawnionego. Jest również prawem niezbywalnym i niedziedzicznym, wygasa wraz ze śmiercią Dożywotnika. Dożywotnikiem nazywana jest osoba uprawniona na podstawie umowy o dożywocie.
Pamiętać jednak należy, iż umowa o dożywocie może stanowić część składową nie tylko umowy darowizny nieruchomości ale i sprzedaży. Przedmiotem umowy o której mowa powyżej może być każda nieruchomość gruntowa lub lokalowa, udział we współwłasności nieruchomości oraz prawo użytkowania wieczystego. Zbywcą nieruchomości może być wyłącznie osoba fizyczna, przy czym zbywca nie musi być jednocześnie Dożywotnikiem. Zatem uprawnionym do otrzymywania świadczenia jest nie tylko sam Dożywotnik, ale również osoby mu bliskie, ponieważ istnieje możliwość zawarcia umowy tylko na rzecz osób bliskich. Nabywcą nieruchomości może być natomiast każdy podmiot prawa cywilnego, tj. osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, o ile posiada zdolność  prawną,  czyli jednostka  organizacyjna  określona  w  art.  33¹ k.c.  Nadto  umowa  dożywocia powinna szczegółowo określać zobowiązania nabywcy (obdarowanego) nieruchomości, żeby uniknąć w przyszłości ewentualnych nieścisłości i nieporozumień.
W przedmiotowej umowie powinien być dokładnie określony rodzaj i wielkość świadczeń. Zgodnie z art. 908 § 1 Kodeksu cywilnego „jeżeli w zamian za przeniesienie własności nieruchomości nabywca zobowiązał się zapewnić zbywcy dożywotnie utrzymanie (umowa o dożywocie), powinien on przyjąć zbywcę jako domownika, dostarczać mu wyżywienia, ubrania, mieszkania, światła i opału, zapewnić mu odpowiednią pomoc i pielęgnowanie w chorobie oraz sprawić mu własnym kosztem pogrzeb odpowiadający zwyczajom miejscowym„. czytaj dalej […]

RODO – ogólna charakterystyka

RODO ogólna charakterystyka

W 2016 r. weszły w życie, a od 25 maja 2018 r. zaczęły obowiązywać we wszystkich krajach należących do Unii Europejskiej przepisy Ogólnego rozporządzenia o ochronie danych osobowych (RODO). Nowe przepisy przyjęte zostały w formie rozporządzenia, co oznacza bezpośrednie stosowanie przepisów przez wszystkich przedsiębiorców przetwarzających dane osobowe na terytorium Unii Europejskiej. Zostały wprowadzone przede wszystkim w celu ujednolicenia zasad dotyczących ochrony danych osobowych obowiązujących na terenie całej UE

RODO obejmuje swoim zastosowaniem wszystkie podmioty prywatne i publiczne, które przetwarzają dane osobowe i w praktyce większość procesów przetwarzania danych. Warto przypomnieć, iż przetwarzanie danych osobowych to każda czynność związana z ich użyciem, czyli zapisywanie, kopiowanie czy przechowywanie w formie cyfrowej.

RODO definiuje zasady przetwarzania, wykorzystywania i przechowywania danych osobowych, jak również wprowadza szereg obowiązków, nowe rodzaje odpowiedzialności oraz sankcje finansowe.

W jakim celu wprowadzono nowe przepisy?

Chodzi min. o zapewnienie bezpieczeństwa i ochrony naszych danych osobowym, aby nie tylko niepowalane osoby miały do nich dostęp ale i aby nie były swobodnie przetwarzane przez podmioty do tego nieuprawnione. Nadto min. rozporządzenie nakazuje upowszechnienie informacji kto, kiedy i w jakim procesie wykorzystał poszczególne dane oraz wprowadza prawo do bycia zapomnianym, tj. osoba fizyczna w każdym momencie może zażądać udostępnienia informacji o swoich danych osobowych, a także ich usunięcia również z baz danych. Ponadto RODO uzupełnia zasady uzyskiwania zgód na przetwarzanie danych osobowych od osób fizycznych, tak aby zgoda była wyrażona konkretnemu podmiotowi. Dodatkowo oświadczenie o jej udzieleniu powinno być sformułowane w jasny i prosty sposób. Nadto RODO wymaga, aby pobierane zgody charakteryzowała dobrowolność, toteż wyrażenie bądź brak zgody nie powinno wpływać na warunki zawieranej umowy. czytaj dalej […]

Służebność przejazdu i przechodu- droga konieczna

Służebność to ograniczone prawo rzeczowe, ustanowione na cudzej nieruchomości, które zapewnia uprawnionemu dane, określone uprawnienia związane z nieruchomością obciążoną. Jest to prawo do określonego korzystania z danej nieruchomości, należącej do innej osoby. Zatem służebność daje możliwości korzystania z cudzej nieruchomości na ściśle określonych zasadach. Dzięki ustanowionej służebności posiadacz działki niemającej dojazdu do drogi publicznej może przejeżdżać działką sąsiada w określonej jej części. Pamiętać jednocześnie należy, iż w momencie ustanowienia służebności należy określić jej zakres i wskazać podmioty uprawnione do korzystania z niej. Polega to najczęściej na wskazaniu którą częścią działki i oraz jaką szerokością pasa drogi mają prawo korzystać każdocześni właściciele wskazanej działki. Dla przykładu wskazać należy, iż jeśli działka ABC obciążona jest służebnością przejazdu przez nią i przechodu na rzecz właścicieli działki XYZ to przechodzić i przejeżdżać przez działkę ABC będzie mógł każdy właściciel działki XYZ, a w przypadku jej sprzedaży kolejni jej właściciele.

[…]

Ustalenie istnienia stosunku pracy

Ustalenie istnienia stosunku pracy

Wiedzieć należy, iż istnieje możliwość ustalenia istnienia stosunku pracy w sytuacji kiedy dany pracownik wykonuje pracę bez umowy, czy na podstawie umowy zlecenie, czy umowy o dzieło. Można w określonych przepisami prawnymi przypadkach domagać się aby Sąd za okresy pracy czy to bez umowy czy na podstawie pracy na tzw. umowie śmieciowej, ustalił iż pracownik wykonywał pracę na podstawie umowy o pracę z wszystkimi z tym związanymi przywilejami.

Wyjaśnić należy, iż przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca – do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem. Inaczej mówiąc, kiedy pracownik zgodnie z życzeniem przełożonego stawia się codziennie w pracy, wykonuje pracę w określonych godzinach, wykonuje pracę osobiście, pod nadzorem bezpośredniego przełożonego zgodnie z przepisami prawa pracy może być uznany jako pracownik wykonywający pracę na podstawie stosunku pracy. Istotnym elementem stosunku pracy jest to, że pracownik wykonuje pracę pod kierownictwem i na rzecz pracodawcy.

[…]