Nieruchomości za dożywotnią opiekę.

W przypadku, gdy chcemy zabezpieczyć swoją przyszłość a jednocześnie np. darować komuś bliskiemu nieruchomość z pomocą przychodzi możliwość zawarcia umowy o dożywocie, potocznie nazywana umową dożywocia.
Jest to rodzaj umowy cywilnoprawnej, w której właściciel nieruchomości zobowiązuje się
do jej zbycia w zamian za dożywotnie utrzymanie. Prawo dożywocia jest prawem majątkowym osobistym a więc dotyczy ekonomicznego inetresu uprawnionego. Jest również prawem niezbywalnym i niedziedzicznym, wygasa wraz ze śmiercią Dożywotnika. Dożywotnikiem nazywana jest osoba uprawniona na podstawie umowy o dożywocie.
Pamiętać jednak należy, iż umowa o dożywocie może stanowić część składową nie tylko umowy darowizny nieruchomości ale i sprzedaży. Przedmiotem umowy o której mowa powyżej może być każda nieruchomość gruntowa lub lokalowa, udział we współwłasności nieruchomości oraz prawo użytkowania wieczystego. Zbywcą nieruchomości może być wyłącznie osoba fizyczna, przy czym zbywca nie musi być jednocześnie Dożywotnikiem. Zatem uprawnionym do otrzymywania świadczenia jest nie tylko sam Dożywotnik, ale również osoby mu bliskie, ponieważ istnieje możliwość zawarcia umowy tylko na rzecz osób bliskich. Nabywcą nieruchomości może być natomiast każdy podmiot prawa cywilnego, tj. osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, o ile posiada zdolność  prawną,  czyli jednostka  organizacyjna  określona  w  art.  33¹ k.c.  Nadto  umowa  dożywocia powinna szczegółowo określać zobowiązania nabywcy (obdarowanego) nieruchomości, żeby uniknąć w przyszłości ewentualnych nieścisłości i nieporozumień.
W przedmiotowej umowie powinien być dokładnie określony rodzaj i wielkość świadczeń. Zgodnie z art. 908 § 1 Kodeksu cywilnego „jeżeli w zamian za przeniesienie własności nieruchomości nabywca zobowiązał się zapewnić zbywcy dożywotnie utrzymanie (umowa o dożywocie), powinien on przyjąć zbywcę jako domownika, dostarczać mu wyżywienia, ubrania, mieszkania, światła i opału, zapewnić mu odpowiednią pomoc i pielęgnowanie w chorobie oraz sprawić mu własnym kosztem pogrzeb odpowiadający zwyczajom miejscowym„. czytaj dalej (więcej…)